ππππππ¨π π π£πππ ππππ₯ πππππ£πππ π€π π£π£πͺ
ππππππ¨π π π£πππ ππππ₯ πππππ£πππ π€π π£π£πͺ
Waar moet ik beginnen. Allereerst moet ik vertellen dat ik zonder enige achtergrondinformatie was begonnen met het lezen van een Bart Moeyaert boek. Dit was trouwens mijn eerste Moeyaert-boek. Ik moet toegeven dat ik tijdens het lezen heb gezucht, veel gezucht. Voornamelijk uit frustratie omdat er simpelweg niet veel gebeurde in het boek.
Ik koos het boek omwille van de bekendheid van de schrijver. Is dit een goede insteek? Misschien. Net omdat het een kinderboek was voor +14-jarige had ik verwacht dat dit een luchtig, leuk verhaal ging zijn met een happy-end. Dit was misschien was naΓ―ef van me. De tijd dat kinderboeken 'leuk' en 'luchtig' moesten zijn, is al lang passΓ©. Ik las het boek telkens met de verwachting 'ah, nu gaat er iets gebeuren', iets groots of spectaculairs waardoor je helemaal opgeslorpt wordt in het verhaal. Maar nee, dat gebeurde niet.
Achteraf gezien ben ik met de verkeerde instelling aan het boek begonnen. Uiteraard gebeurt er van alles in het boek maar zijn de situaties die gebeuren en de spanningen die zich opbouwen veel subtieler. Je wordt meegenomen in het hoofd en in het leven van Bianca: Bianca die onhandelbaar is, Bianca die aan de kant wordt geschoven, Bianca die moet vechten om aandacht te krijgen, Bianca met gescheiden ouders, Bianca die geen blijf weet met zichzelf, Bianca die moeilijk haar emoties kan benoemen. Gewoon en ongewoon, Bianca.
Het boek is een vrij 'zwaar' boek dat je toch wel met enige maturiteit moet kunnen lezen. Ik kan me inbeelden dat een 14-jarige snel kan afhaken als je het boek enkel oppervlakkig leest. Hiermee bedoel ik, het vergt toch enig inzicht in een opvoedingsbeeld om het boek ten volle te begrijpen. De schrijver is namelijk erg goed in het overbrengen van gevoelens met niet zoveel woorden.
Ik heb mijn bladwijzer laten zitten bij de volgende pagina. Wanneer je dit leest, zal je wel snappen wat ik bedoel.
Zal ik snel een boek van Bart Moeyaert terug lezen? Ik denk het niet. Vermits het fantasygenre meer aan mij besteed is, zal ik sneller hiernaar grijpen. Heeft het boek van Bart Moeyaert mijn zicht verruimt op vlak van kinderboeken? Absoluut. Het is zijn schrijfstijl die ik heb weten te appreciΓ«ren en zeker aan te raden is.
Auteur: Bart Moeyaert
Illustrator: Jang Myeong Uk
Uitgeverij: Querido
Datum van verschijnen: 2018
Blz: 128
ISBN: 978 90 214 1515 4
Illustrator: Jang Myeong Uk
Uitgeverij: Querido
Datum van verschijnen: 2018
Blz: 128
ISBN: 978 90 214 1515 4
Goedenavond Eileen
BeantwoordenVerwijderenAllereerst wil ik je feliciteren. Ja, je spreekt openlijk uit dat het boek je weinig deed. Het was dΓ© reden voor me waarom ik niet koos voor het desbetreffende literaire werk. Het sprak me op geen enkel moment aan. Ik geef boeken ook vaak een aantal bladzijden de kans om zich te bewijzen, maar ook ik beleefde wat jij durft neer te schrijven.
Ik kan je volgen in het feit dat je met een verkeerde instelling begonnen bent aan dit boek, maar ik vermoed dat deze gedachten ook wel correct was. Je moet je niet aanpassen omdat dit boek een 'winner' was bij de kinder- en jeugdjury. We zijn allemaal mensen met eigen interesses en gedachten. Jij hebt geprobeerd je grenzen te verleggen met dit boek en dat is niet gelukt. So be it, volgende! ;-)
Je volgende boek gaat zeker een topper worden! Daar ben ik zeker van. Maak gedurfde keuzes of blijf bij je favoriete genre! Ook daarmee kan je je culturele (bl)ik verruimen.
Veel succes nog en groetjes
Jan